Teksty zawarte w tym zbiorze mają wspólne motywy: zagadnienia moralności, życia pozagrobowego, winy i kary, pytanie, co zrobilibyśmy inaczej, gdybyśmy mogli zajrzeć w przyszłość lub naprawić błędy popełnione w przeszłości. „Życie po życiu” to historia o człowieku, który umarł na raka okrężnicy i raz po raz przeżywa swoje życie na nowo, powtarzając te same błędy. W kilku opowiadaniach występują postacie, które u kresu życia rozpamiętują swoje zbrodnie i występki. Inne utwory pokazują, jak to jest, kiedy ktoś odkryje w sobie nadprzyrodzone moce – jak felietonista z „Nekrologów”, który zabija ludzi...*
Mogę powiedzieć już z czystym sumieniem, że w końcu przeczytałam książkę mistrza horrorów. Jest to moja pierwsza książka Stephena Kinga i nie wiem, czy nie zrobiłam źle sięgając akurat po tę, dlatego że strasznie się zawiodłam. Spodziewałam się czegoś naprawdę mocnego, wyjętego niczym z horroru grozy, a otrzymałam jakieś ochłapy opowiadań, jakby autorowi już przez te wszystkie lata wygasła wyobraźnia.
''Życie jest pełne Wielkich Pytań, nieprawdaż? Los czy przeznaczenie? Niebo czy piekło? Miłość czy pociąg fizyczny? Rozwaga czy impuls?"
Przed każdym opowiadaniem mamy, krótką genezę przedstawioną przez autora. Można to uznać za wielki plus, ponieważ dużo nam wyjaśnia, a także pokazuje w jaki sposób wpadł na pomysł na stworzenie tego opowiadania.
Przyznam się bez bicia, że nie które wstępy pomijałam, bo wydawały mi się trywialne i nie warte przeczytania, a przecież głównym pytaniem zawsze do autorów jest "skąd pomysł na książkę?" No właśnie... Więc z ciekawości powinnam przeczytać, ale nie wiem czemu jakoś średnio byłam zainteresowana.
Niestety przyznam kolejną prawdę, nie dokończyłam nawet książki. Zostało mi 166 stron i nie dałam już rady. Dosłownie spałam przy niej. Myślałam, że to będzie coś tak mocnego, że właśnie nie będę mogła zasnąć, a jednak się myliłam. Ta okładka trochę nas myli. Były 2 opowiadania, które mi się szczerze podobały i naprawdę mnie wciągnęły, że chciałam poznać trochę szerszą historię bohaterów, ale niestety nie dam książce zbyt pozytywnej opinii ze względu na 2 opowiadania.
''Ludzie, którzy mienią się realistami, często są największymi optymistami ze wszystkich."
Myślę, że powinnam poznać najpierw jakieś starsze książki Thephena Kinga, a dopiero później zabierać się za jakieś nowsze. Strasznie się zniechęciłam do czytania innych Jego dzieł. Na ocenę również wpływa fakt, że ja bardzo nie lubię opowiadań. Osobiście, tak średnio polecam te opowiadania i choć wielu osobom ta książka bardzo się podobała, to liczę, że kolejnych czytelników moja opinia nie zniechęci, bo przecież to sam Stephen King, jeden z najbardziej lubianych autorów, który jeszcze długooo będzie czytany i pamiętany przez jakieś następne pokolenie.
Ocena: 3/10
Autor: Stephen King
Tłumaczenie: Tomasz Wilusz
Rok wydania: 2015
Ilość stron: 672
Gatunek: horror | opowiadania
Wydawnictwo: Prószyńska i S-ka
*streszczenie: lubimyczytac.pl - ciąg dalszy na stronie
