Już od bardzo długiego czasu przestały mnie fascynować młodzieżówki, stały się dla mnie lekko trywialne i nie znajduję w nich już tego, co mi się kiedyś tak bardzo podobało, toteż większość omijam. Natomiast książki Pauliny Hendel mam wrażenie, że nigdy mi się znudzą. 

Seria o Żniwiarzach jest moją ulubioną. Na 4 tom czekałam z wielką niecierpliwością, co jakiś czas sprawdzając datę planowanej premiery. Nie mogłam się doczekać, aż wpadnie w moje rączki. 

W ,,Drodze Dusz" Magdę i Feliksa czekają całkowicie nowe i bardziej niebezpieczne akcje. Magda jak zwykle swoim brakiem odpowiedzialności, musiała w końcu popełnić błąd. Trafia więc do miejsca, gdzie wiele rzeczy musi się znów nauczyć, a przede wszystkim poznać lepiej samą siebie. 

Feliks wciąż humorzasty, wredny, ironiczny i absolutnie najlepszy! W tym tomie niestety jego wiedza zostanie zachwiana i będzie musiał improwizować.

Pozostali bohaterowie wciąż tak samo świetni i oryginalni jak wcześniej. 

Ale żeby nie było nudy, autorka podrzuca nam kolejne intrygujące postacie i szerszy obraz Wiatrołomu, gdzie jak się okazuje ludzie zrobią wiele by bronić swojej skóry, a w obliczu zła wolą znaleźć kozła ofiarnego i obalić całą winę na kogoś niż spróbować zrozumieć.

@EwaLabak

Mówi się, że ta seria to drugi Wiedźmin i jak najbardziej się z tym zgadzam. Paulina Hendel nie naśladuje Sapkowskiego - stworzyła coś równie dobrego i oryginalnego, bazując na naszej kulturze.
Styl pisania autorki również pozostawia wiele do życzenia, ponieważ Paulina trzyma się wartkiej akcji, dobrych krótkich dialogów i humoru, dzięki czemu od książki ciężko się oderwać. Emocje i dreszczyk strachu na plecach podczas lektury gwarantowane!

,,Droga dusz" to już czwarta część przygód Magdy i Feliksa. Obawiałam się, że nic już mnie nie zaskoczy, że nic nowego się tutaj nie da wymyślić, ale bardzo się pomyliłam. Cieszę się, że ta część również okazała się wyśmienita a nawet dużo lepsza! Gdzieś tam zdarzały się nudniejsze momenty, ale one tylko bardziej podsycały późniejszą akcję.
Jedno z najlepszych urban fantasy!

★★★★★★★★★☆

Pusta Noc // Czerwone Słońce // Trzynasty Księżyc // Droga Dusz // Czarny Świt 

Czwarta Strona // 496 str.

Od najmłodszych lat czytam naprawdę dużo i bardzo często później zapominam o wielu tytułach, co niestety z czasem zaczęło się stawać dla mnie frustrujące.

Ileś lat później przywiozłam z Niemiec notesy, które bardzo mi się spodobały, niestety nie miałam na nie pomysłu, aż pewnego dnia po prostu gdzieś w środku zapisałam jeden przeczytany tytuł, potem drugi i tak jakoś się zaczęło. Później już stało się to dla mnie obowiązkowym elementem i cieszę się z tego, ponieważ okazało się to przydatne. Prowadzę spis bodajże od 3 gimnazjum, czyli będzie już ze 6-7 lat. Aktualnie mam wpisane 454 książki i zanim powiecie, że to mało (bo to niestety często słyszę jak mówię o tej liczbie) przekalkulujcie sobie to na ilość książek w każdym miesiącu. A czytam ich mniej więcej od 6 do 12, co jest nie lada wyczynem dla większości polaków. 

"Skoro uczynek jest z gruntu dobry, to czy traci na wartości tylko dlatego, że ktoś inny też na nim skorzystał?"

Po raz kolejny natykam się na książkę, której streszczenie i rekomendacje nie mają nic wspólnego z treścią. Ciężko mi też określić, czy jestem z tego powodu zła, czy szczęśliwa, ponieważ z jednej strony byłam nastawiona na konkretne elementy, które otrzymam, a z drugiej strony dostałam coś o wiele lepszego z lepszym znaczeniem i przekazem. 

"- A czym jest miłość, Puri? - zapytała Sawitha. - Czym jest miłość, jeśli nie głodem?"

Czułam że może to być dobra książka, ale nie sądziłam, że tak mnie zmiażdży emocjonalnie. Mimo iż ją skończyłam, to ciągle o niej myślę, ciągle przeżywam. Odtwarzam sobie w głowie, to co przeczytałam i podziwiam autorkę, że miała siłę ją napisać, że ubrała w odpowiednie słowa i pokazała nam brutalną rzeczywistość z jaką zmagają się kobiety na świecie.

W moim sercu zawsze była tylko jedna autorka romansów, która mnie oczarowała swoimi książkami i była to Brittainy C. Cherry, aż do dziś.
 Pierwsza książka Klaudii Bianek powstała dzięki wydawnictwu We Need Ya, które zorganizowało konkurs na napisanie powieści do okładki ,,Jedynego takiego miejsca". Przyznaję, że byłam sceptycznie nastawiona, ale ostatecznie zdecydowałam się sięgnąć i przepadłam absolutnie od pierwszych stron. 

Cześć! Szczerze, zapomniałam już jak to jest pisać podsumowania, ale za to pamiętam, że bardzo lubiłam je robić. Jest to ten okres w miesiącu, w którym mogę zobaczyć ile przeczytałam, stwierdzić jaka książka była najlepsza/najsłabsza. Miło jest też przypomnieć sobie wszystkie towarzyszące emocje. Takie podsumowanie jest dla mnie świetne, bo znajduję motywację na następny miesiąc. Czasami lubię nawet wracać do swoich starych postów. I szczerze nie wiem po co napisałam wszystkim znane fakty... Dobrze, że prawie nikt nie czyta wstępów, prawda?

Czy wrzesień był dobry? Ciężko określić. Ale na pewno nie najgorszy.

Cześć! Przejrzałam sobie swoje ostatnie wpisy i odkryłam, że posty z tej serii biją rekordy wyświetleń na tym blogu. Bardzo się cieszę, że jest takie zainteresowanie i w związku z tym poczułam się zmotywowana aby kontynuować pisanie tej serii, więc przychodzę do Was z kolejną porcją ciekawych linków. 

W 2019 czytanie idzie mi zdecydowanie lepiej. W ciągu pół roku pochłonęłam aż 51 książek. Niestety perełek jest bardzo mało. Większość tytułów jest mocno przeciętna, dlatego ciężko było mi wybrać te 5 najlepszych. Zdecydowałam się na takie, które wywołały u mnie najwięcej emocji i takie które w jakiś szczególny sposób się wyróżniły.