Jedno z największych zaskoczeń. Bałam się bardzo po nią sięgać, bałam się tego, że przez te wszystkie pozytywne opinie zbudowałam sobie zbyt wysokie oczekiwania i bałam się, że się rozczaruje, a tego nie chciałam. Jak się okazało, kiedy się wzięłam za czytanie, tak bardzo się wciągnęłam, że przeczytałam ją całą na raz, co się rzadko u mnie zdarza, niezależnie od tego jakiej grubości jest książka. ,,Gdyby ocean nosił twoje imię" to ważna lektura z mądrym przekazem. Główna bohaterka nosi hidżab przez co jest bardzo źle traktowana i poniżana w szkole i na ulicach. Z jednej strony rozumiem, że bohaterka była wściekła na tych wszystkich ludzi, że nie próbują nawet zrozumieć, albo jej poznać, ale czasami miałam ochotę ją kopnąć, bo też sama jest sobie winna. Zamykała się w sobie totalnie, izolowała i również oceniała innych.

Doceniam za to obecność drugiego cudownego i dużo mądrzejszego bohatera, Oceana. Byłam w szoku jak się okazało, że również skrywa pewną tajemnicę, ale podobało mi się to i miał właściwe podejście do wszystkiego. W ogóle na przestrzeni tak cienkiej książki jest mnóstwo świetnych postaci i bardzo dużo się dzieje, a autorka zawarła mnóstwo cennych wartości. Cieszę się, że się nie zawiodłam i bardzo Wam polecam.

Ten jeden fragment ( str. 163 ostatni akapit i cała 164) chwyta za serce i jest kwintesencją tego o czym jest książka. Jeśli będziecie w księgarni polecam przeczytać!